Το ρητινοειδές μύρο και το έλαιο μύρου έχουν ένα πικάντικο, κεχριμπαρένιο και γήινο άρωμα που προσθέτει μια ζεστή και απολαυστική νότα στα αρώματα. Στα καλλυντικά, εκτιμώνται για τις αντισηπτικές, προστατευτικές και καταπραϋντικές τους ιδιότητες και θεωρούνται ένας εξαιρετικός τρόπος για την αποκατάσταση της ελαστικότητας του δέρματος.

Το μύρο είναι μια ρητίνη που παράγεται από ένα μικρό, εύρωστο δέντρο με το ίδιο όνομα. Συγγενικά με το λιβάνι (olibanum), φτάνουν σε ύψος που δεν ξεπερνά τα εννέα πόδια και κατοικούν σε ημι-άνυδρες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας.

Ένα κίτρινο υγρό ρέει φυσικά από ρωγμές και τομές στον κορμό του δέντρου, σχηματίζοντας καφέ-κόκκινα κομμάτια που ονομάζονται κόμμι. Η απόσταξη με ατμό χρησιμοποιείται για την εξαγωγή του αιθέριου ελαίου από αυτό το κόμμι, ενώ το ρητινοειδές λαμβάνεται με εκχύλιση με διαλύτη.

Περιτριγυρισμένο από θρύλους και πνευματικότητα, το μύρο έχει χρησιμοποιηθεί για κοσμητικούς σκοπούς, υποκαπνισμούς και ταρίχευση από την αρχαία Αίγυπτο και υπάρχει σε πολλά θρησκευτικά κείμενα. Η ελληνική μυθολογία μάλιστα έδωσε στο δέντρο μια μάλλον θλιβερή ιστορία, όπου μια γυναίκα ονόματι Μύρρα μεταμορφώθηκε σε δέντρο μετά από σχέσεις με τον πατέρα της. Λέγεται ότι η ρητίνη που ρέει είναι, στην πραγματικότητα, τα δάκρυα της Μύρρας που κλαίει για τη μοίρα της - αν και, για μερικούς, η ιδέα να γίνει δέντρο φαίνεται αρκετά ευχάριστη.